انتظار



خیال آمدنت دیشبم به سر می زد
نیامدی که ببینی دلم چه پر میزد


به خواب رفتم و نیلوفری بر آب شکفت
خیال تو نقشی به چشم تر می زد


شراب لعل تو می دیدم و دلم می خواست
هزار وسوسه ام چنگ در جگر می زد


زهی امید که کامی از آن دهان می جست
زهی خیال که دستی در آن کمر می زد


دریچه ای به تماشای باغ وا می شد
دلم چو مرغ گرفتار بال و پر می زد

تمام شب به خیال تو رفت و می دیدم
که پشت پرده اشکم سپیده سر می زد


                                                                                                           ه . ا . سایه   
           

شرجی شمال

در امتداد سفیدی خطوط جاده پر پیچ و خم شمال،در زیر رطوبت و شرجی تابستان،دریا آرام و بی ادعا خوابیده است.در ازدحام درختان سبز و وحشی یک دنیا عاطفه خوابیده است.(شعر شد!)
من گیج و منگ این همه نعمت شدم.کاش تو هم بودی!وقتی که باد خنک و سنگین دریا رو روی تمام تنم حس می کردم دلم میخواست با همون باد سفر کنم...
من که احساس سبکی می کردم.تمام عصبانیت و خشم درونیم رو سوار بر سنگهای ساحل تو دل دریا پرتاب کردم.چقدر سوسوی نور خورشید وقتی از لابه لای درختها میتابه قشنگه.اونجا همه چیز قشنگه.
ای کاش آدمها با خودخواهی های خودشون به این طبیعت بکر و زیبا صدمه نمی زدند.به خاطر رفت و آمد راحت تر کوه به اون قشنگی رو از بین نمی بردند.خیره سری و زیاده خواهی ما آدمها یه روزی همه چیز حتی خودمونو از بین می بره .

...سال،پیش در چنین روزی  تو  متولد شدی.
  و امروز  تو   زندگی من هستی.
                                             عجب دنیایی