رویا

با امیدی گرم و شادی بخش
با نگاهی مست و رویایی
دخترک افسانه می خواند
نیمه شب در کنج تنهایی:
                                  بیگمان روزی ز راهی دور
                                  می رسد شهزاده ای مغرور
                                  می خورد بر سنگفرش کوچه های شهر
                                  ضربه سم ستور باد پیمایش
                                  می درخشد شعله خورشید
                                  بر فراز تاج زیبایش
تار و پود جامه اش از زر
سینه اش پنهان بزیر رشته هایی از در و گوهر
می کشاند هر زمان همراه خود سویی
باد...پرهای کلاهش را
یا بر آن پیشانی روشن
حلقه موی سیاهش را.
                                مردمان در گوش هم آهسته می گویند:
                                «آه...او با این غرور و شوکت و نیرو»
                                «در جهان یکتاست»
                                «بی گمان شهزاده ای والاست»
دختران سر می کشند از پشت روزنها
گونه هاشان آتشین از شرم این دیدار
سینه ها لرزان و پر غوغا
در تپش از شوق یک پندار
«شاید او خواهان من باشد»
                                 لیک گویی دیده شهزاده زیبا
                                 دیده مشتاق آنان را نمی بیند
                                 او از این گلزار عطر آگین
                                 برگ سبزی هم نمی چیند
                                 همچنان آرام و بی تشویش
                                 می رود شادان براه خویش
                                 می خورد بر سنگفرش کوچه های شهر
                                 ضربه سم ستور باد پیمایش
                                 مقصد او...خانه دلدار زیبایش
مردمان از یکدگر آهسته می پرسند
«کیست پس این دختر خوشبخت!»
                                 ناگهان در خانه می پیچد صدای در
                                 سوی در گویی ز شادی می گشایم پر
                                 اوست ... آری ... اوست
                                 «آه ای شهزاده،ای محبوب رویایی
                                 نیمه شبها خواب می دیدم که می آیی.»
                                 زیر لب چون کودکی آهسته می خندد
                                 با نگاهی گرم و شوق آلود
                                 بر نگاهم راه می بندد
«ای دوچشمانت رهی روشن بسوی شهر زیبایی
ای نگاهت باده ای در جام مینایی
آه،بشتاب ای لبت همرنگ خون لاله خوشرنگ صحرایی
ره،بسی دور است
لیک در پایان این ره...قصر پر نور است»
                                می نهم پا بر رکاب مرکبش خاموش
                                می خزم در سایه آن سینه و آغوش
                                می شوم مد هوش.
باز هم آرام و بی تشویش
می خورد بر سنگفرش کوچه های شهر
ضربه سم ستور باد پیمایش
می درخشد شعله خورشید
بر فراز تاج زیبایش
                                می کشم همراه او زین شهر غمگین رخت
                                مردمان با دیده حیران
                                زیر لب آهسته می گویند
                                «دختر خوشبخت!...»

                                                                                فروغ
                               
                                

نظرات 15 + ارسال نظر
[ بدون نام ] پنج‌شنبه 22 مرداد‌ماه سال 1383 ساعت 07:56 ب.ظ http://www.mimic.blogsky.com

ا.ف.نویسنده جمعه 23 مرداد‌ماه سال 1383 ساعت 02:51 ب.ظ http://lost.blogsky.com

سلام
شعر قشنکی است.
آپدیت کردم.
به امید دیدار

بچه های اعماق شنبه 24 مرداد‌ماه سال 1383 ساعت 03:36 ق.ظ http://www.bohtan.blogsky.com

سلام عزیزم
مثل همیشه انتخابت معرکه بود
لذت بردم تجدید خارات
خوش باشی و جاری تا بعد فلا

ترانه شنبه 24 مرداد‌ماه سال 1383 ساعت 10:36 ق.ظ http://www.com-masoud.blogsky.com/

سلام
مطالب زیبایی انتخاب می کنی
موفق باشی
خدا حافظ

مرده قبیله شنبه 24 مرداد‌ماه سال 1383 ساعت 08:30 ب.ظ http://hallowsky1.blogsky.com

salam
ajab shere zibaii ro azsherye forogh ro entekha kardii
be hosno salighat tabrik migam
age movafegh bashi ba ham tabadole link ya logo konim

Ya hagh

شهیاد سه‌شنبه 27 مرداد‌ماه سال 1383 ساعت 02:45 ب.ظ http://heartme.blogsky.com

چه امیدی درین مرداب ؟ که عهد ما همه در خواب چه شبهائی دلم گریان ازین دوری, ازین هجران چه دیداری برای ما ؟ درین امید بی فردا که تو دوری و جات خالی منم موندم تک و تنها نه امیدی, نه دیداری نه حتی دست دلداری خدایا این اخه عشقه ؟ که نه خوابه, نه بیداری شدم خسته ازین رفتن "دوستت دارم" رو هی گفتن واسه عشقی که بیهودست مثل بوسست شب مردن چه دیداری درین دنیا ؟ همش حرفه, همش رویا ولی در اوج تلخ مرگ بازم امید ما : فردا

سلام
خوبین
شعرتون زیبا بود ...
وبلاگتون هم همینطور ....سر بزن
یا حق..

علی پنج‌شنبه 29 مرداد‌ماه سال 1383 ساعت 10:36 ق.ظ http://www.iranwama.blogsky.com

سلام..
باز هم فروغ به چشمانمان و روحمان فروغی تازه بخشید.
موفق باشی.

احمد جمعه 30 مرداد‌ماه سال 1383 ساعت 12:24 ب.ظ http://neghab.blogsky.com

سلام
زیبا بود...دختر خوشبخت

[ بدون نام ] شنبه 31 مرداد‌ماه سال 1383 ساعت 12:04 ب.ظ http://neghab.blogsky.com

salam
khoobi
chera nazaratat be ham rikhte?kojayee

مسعود دوشنبه 2 شهریور‌ماه سال 1383 ساعت 05:05 ب.ظ http://www.mimic.blogsky.com

سلام عزیز
زیبا بود
موفق باشی

امیر - پاتوق پنج‌شنبه 5 شهریور‌ماه سال 1383 ساعت 10:08 ب.ظ http://patogh.blogsky.com

سلام .... خوبی ... شعر قشنگی بود ... امیدوارم همه شاهزادشونو پیدا کنن

ياسر یکشنبه 8 شهریور‌ماه سال 1383 ساعت 11:54 ق.ظ http://manofereshte.blogsky.com

اينروزا دلخوشيو بايد مثل آب معدنی خريداری کرد.اما تو ميتونی برای خیلیا دلخوشی باشی. نگو که نمیتونی. نگو...

مسعود دوشنبه 9 شهریور‌ماه سال 1383 ساعت 04:17 ب.ظ http://www.mimic.blogsky.com

سلام
دل اگر خداشناسی ، همه در رخ علی بین ، به علی شناختم من ، به خدا قسم خدا را . ( یا علی )

احمد جمعه 13 شهریور‌ماه سال 1383 ساعت 12:30 ب.ظ http://neghab.blogsky.com

سلام
چرا دیگه نمی نویسی؟
من منتظرم

میکرون جمعه 13 شهریور‌ماه سال 1383 ساعت 03:26 ب.ظ http://micron.blogsky.com

با سلام
میخواستیم که شما هم در قرعه کشی بزرگ میکرون شرکت کنید قرعه کشی که شما هم برنده ی آن هستید
با تشکر میکرون
بای

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد