بچگی

بچگی هات یادت میاد؟ عجب عالمی بود.
مدرسه،زنگ تفریح،بازی دسته جمعی،مشق های طولانی،تنبلی ها موقع نوشتن دیکته شب،امتحانای آبکی.فکرمیکردیم چقدر کارهای سختی انجام میدیم.پیش خودمون فکر میکردیم اگه پدرمادرامون الان جای ما بودن بلد نبودن مسئله های ما رو حل کنن.حالا که بزرگ شدن فکر میکنن از ما بیشتر بلدن!!چقدر دلم میخواست جای معلمم باشم.فکر میکردم اون همه چیز بلده.حتی بیشتر از بابا مامان.
حالا که فکر میکنم میبینم چه روزهای قشنگی رو پشت سر گذاشتم.چه دوستهایی رو از دست دادم.از اون همه دوست دوــ سه تا موندن.چیزی نمونده اونا هم یکی از همون آتیش پاره ها داشته باشن.
گذشت.... تمام روزهای خوش و شیرین.چه روزهای قشنگی رو برای خودم تصور میکردم.فکر میکردم وقتی بزرگ شدم چه کارهایی میکنم.فقط آرزو میکردم.چه آرزوهایی.خیلی از آرزوهای بچگیم الان برام غیر منطقیه.
دلم میخواست بزرگ بشم تا مجبور نباشم روزی ۴ بار غذا بخورم!دلم میخواست وقتی بزرگ شدم تمام آلوچه های مغازه نزدیک مدرسه رو بخرم و یکجا بخورم. فکر میکردم ۲۰ سالم شد دیگه خیلی بزرگم.دلم میخواست ۳ تا بچه داشته باشم و یک بنز.
شاید یه روزی یک بنز بخرم اما ۳ تا بچه...